SEVGİLİ ZİHNİM,SEN NEREDESİN ?

Üniversiteyi bitirip,evime İstanbul'a döndüğüm vakit kendimi büyük bir boşluğa düşmüşüm gibi hissetmiştim.

Öyle ki ailemle ve çevremle eski ilişkime dönmek için uzun süre çabaladım.

Düzensiz uyku,uyum sağlayamama sorunları git gide beni psikolojik açıdan daha huysuz ve kesinlikle uyumsuz bir insan yapmaya başlamıştı.

Ne yapabilirim diye düşünürken bir gün Youtube'da meditasyon videolarına denk geldim ve bir kaç tanesini hemen uyguladım.

Aslında meditasyona yabancı değildim.

Lisedeyken İngilizce Öğretmenimiz çok bunaldığımız zamanlarda bize meditasyon hikayeleri anlatırdı.

Bende bunu biraz daha araştırmaya karar verdim.

Ve zamanla kuş,nehir,okyanus,şelale,rüzgar seslerinin üzerimde yarattığı majik etkiyi farkettim.

Ve bu ses meditasyonları ile zihnimi boşaltmaya,ruhumu gerçekten yenilemeye başladım.

Üstelik bir kaç yıl önce bitmek bilmeyen başağrılarımdan da bu sayede kurtuldum.

Sizlere de bu konu ile ilgili önfikir olması için Ramaray Das'ın kaleme aldığı bu yazıyı paylaşmaya karar verdim.
Umarım bazen yalnızca zihnimizde büyüttüğümüz o sıkıntıları sizde bu yöntemle bir nebze def edersiniz.

Keyifli Okumalar ..

*

Zihin sürekli düşünceler üreten bir fabrika gibidir, dur durak bilmez. 

Düşündüğünde ise hep geçmişte dolaşır. 

Geçmiş ise acıdan başka bir şey getirmez. 

Geçmiş kısaca “acı” demektir.

İnsanların yüzlerine, yüz ifadelerine derinlemesine bir bakın... 

Acı dolu olduklarını görebilirsiniz, çünkü hep düşünüyorlar. 

Hep geçmişte yaşıyorlar. 

Zaman ilerlerliyor, zihin ise geride kalıyor. 

Olay bitiyor, ama o olay hala kişinin zihnini meşgul etmeye devam ediyor. 

İş işten geçtiğinde, ancak aylar sonra, o olayla ilgili “jetonlar düşüyor”. 

Neden mi? 

Çünkü zihin her zaman geridedir, yavaş ilerler. 

Bu nedenle hatalar yapıyor, pişmanlıklar yaşıyor, idrak edemiyor, anlayamıyoruz... Halbuki zihin zamanla beraber hareket edebiliyor olsaydı, olayları her koşulda anlayabilir, idrak edebilir, çözebilir, en mükemmel tepkiyi sergileyebilir ve bir çok olayı engelleyebilirdik. 

Susmak bilmeyen iç konuşmalarımızın nedenlerinden biri de budur: jetonlarımızın geç düşmesi ve olayların yerinde çözülememesi. 

Ardından halimize bir bakalım. 

Yemek yerken düşünüyoruz. 

Çalışırken zihnimiz başka yerlere kayıp gidiyor. 

Evde tek başınayız, yanımızda kimse yok, ama yine de kendi kendimizle konuşmaya devam ediyoruz. 

“Keşke şunu da yapsaydım...” 

“Keşke şöyle davransaydım...” 

“Keşke şunu söyleseydim...” Bakın! 

Zihniniz nasıl da hep geçmişte... 

Zaman ilerliyor, o ise hala 1960’larda seyrediyor. 

Etkisi altında kaldığınız sayısız olayı kendinizle beraber her yere taşıyorsunuz. 

Bu da doğal olarak her şeyinizi etkiliyor. 

Halbuki zihin sadece şu anı yaşamak yetisinde değil, geleceği görebilme kapasitesine bile sahiptir. 

Gerçekleşecek olayları önceden görebilir. 

Ama bizler için geleceği görmek bir kenara, anda bile yaşamak çok zordur. 

Zihninizi hızlandırın. 

Onu zamanla beraber hareket edebilecek şekilde ayarlayın. 

Doğru meditasyon tekniklerini uygulayın. 

Kendi kendinize hep “Ben buradayım. 

Sevgili zihnim, sen neredesin?” diye sorun ve zihninizin nerede olduğunu yakalamaya çalışın. 

Çoğu zaman onu geçmişe dalmış bir şekilde yakalayacaksınız, ama pes etmeden bu yönteme devam edin. 

Çünkü bilin ki, zihin için en iyi ilaç meditasyondur. 

Bu ilaçla zihninizi düşüncelerden, geçmişten arındıracak, andırdıkça ise acılarınızdan sıyrılacak ve yavaş yavaş anı yakalamaya başlayacaksınız; ardından da daha da ileri gideceksiniz ve geleceği bile görebileceksiniz.